سرب فلزی است با چگالی 11.3 گرم بر سانتی متر مکعب که نقطه ذوب آن 327 درجه سانتی گراد است. سرب برای بیش از 5000 سال مورد استفاده بشر بوده است. سرب دارای توزیع فراوان و مناسب، ارزان، مقاوم به خوردگی و چکش خوار است. آلیاژهای سرب استحکام کافی برای تحمل بارهای متوسط را دارند. بیش از 2000 سال قبل در امپراطوری روم، از لوله های سربی برای انتقال آب، از ورقه ها و قطعات سرب برای تزئینات و ساختمان ها استفاده می کردند. در طول قرن ها کاربردهای جدید سرب شامل لحیم کاری، پوشش بام، بتونه شیشه های ساختمان، یاتاقان ها و ناودانی توسعه یافته است. در میانه قرن بیستم، سرب کاربردهای گستردهای از جمله باتری ها ، رنگ ها، سرامیکها، ترکیبات ضد انفجار در بنزین، لحیم ها، ورق ها و مهمات داشت. اگر چه اخیراً با توجه به سمی بودن سرب، کاربرد آن با محدودیت مواجه شده است؛ اما درخواست روز افزون برای باتری های اسید سرب ، کاهش استفاده از سرب در بخش های دیگر را جبران می کند. تغییرات اخیر در مصرف سرب ، آن را بیشتر به صورت یک عنصر با یک کاربرد مطرح می سازد؛ زیرا بیش از 80 درصد سرب های تولیدی در باتری ها مصرف می شوند. تولید جهانی سرب کمتر از 3 میلیون تن در سال است و به همین میزان سرب مصرفی در باتری های فرسوده بازیافت می شود. آلیاژهای سرب- قلع لحیم های عالی برای اتصالات الکتریکی و مکانیکی می سازند؛ اما استفاده از آنها به دلیل تمایل به لحیم های بدون سرب، در حال کاهش است. همچنین آلیاژهای سرب- قلع پوشش های مقاوم به خوردگی خوبی برای فولادها هستند. آلیاژهای قلع – سرب ( metal white ) زمانی آلیاژ اصلی برای تولید یاتاقان ها بودند؛ اما جای خود را به یاتاقان های مس- سرب یا برنز- سرب با محتوای 20 % تا 40 % سرب دادند. سرب در فولادهای خوش تراش به عنوان مواد روان کار عمل می کند و اصطکاک میان لبه برنده ابزار بوش و براده را کاهش می دهد و سطح صافی را ایجاد می کند. از ورقه های سربی به عنوان سپر تشعشعی استفاده می شود .
