از آنجا كه ميزان توليد آهنقراضه در كشورهاي صنعتي به مراتب بيش از چنين ميزان مصرفي بوده و ضمنا كوره‌هاي زيمنس – مارتين از نظر تكنولوژيكي و شاخص‌هاي اقتصادي در حال منسوخ شدن بوده‌اند، در صنعت فولاد نياز به كوره‌هاي فولادسازي با قابليت شارژ نامحدود ضایعات آهن و شاخص‌هاي بهينه تكنولوژيكي – اقتصادي ایجاد شد.
كوره قوس‌الكتريكي، كه در سال 1800 ميلادي توسط W.Dany در صنعت متالوژي معرفي گرديد، اولين بار در سال 1878 ميلادي توسط W.Siemens در صنعت فولادسازي به ثبت رسانده شد. آمار صادرات جهاني ضایعات آهن در سال 2015 ميلادي (8/83 ميليون تن) حاكي از آن است كه ميزان صادرات آمريكا برابر 9/12 ميليون‌تن (در كنار توليد فولاد خام به ميزان 8/78 ميليون تن)، آلمان برابر 5/7 ميليون‌تن (در كنار توليد فولاد خام به ميزان 7/42 ميليون‌تن)، ژاپن برابر 8/7 ميليون‌تن (در كنار توليد فولاد‌خام به ميزان 1/105 ميليون‌تن) و … بوده، كه به نوعي معرف ميزان بالا بودن توليد آهن قراضه در چنين كشورهايي مي‌باشد.
از سوي ديگر، آمار واردات جهاني آهن قراضه در سال 2015 ميلادي (9/83 ميليون تن) حاكي از آن است كه ميزان واردات تركيه برابر 2/16 ميليون‌تن (در كنار توليد فولاد خام به ميزان 5/31 ميليون‌تن)، كره‌جنوبي برابر 8/5 ميليون تن (در كنار توليد فولاد خام به ميزان 7/69 ميليون‌تن)، هند برابر 7/6 ميليون‌تن (در كنار توليد فولاد خام به ميزان 89 ميليون‌تن)، ایتالیا برابر 6/4 ميليون‌تن (در كنار توليد فولاد‌خام به ميزان 22 ميليون‌تن) و … بوده، كه به نوعي معرف عدم موازنه آهن قراضه توليدي اين كشورها با آهن قراضه مورد نياز صنعت فولاد آنها مي‌باشد.
