1- روش الكتروليز كلريد آلومينيوم : در سال 1829 میلادی وهلر آلومينيوم خالص را به وسيله الكتروليز كلريد آلومينيوم در مجاورت پتاسیم توليد نمود . دويل سديم را جانشين پتاسيم نمود كه نتيجه آن ساخت نخستین كارخانه توليد آلومينيوم با ظرفيت بسيار کم بود. اين دو روش بسيار پر هزينه بودند و همين امر باعث شده بود كه آلومينيوم همانند طلا و نقره ارزش پيداكند.
2- روش الكتروترميك : در اين روش اكسيد آلومينيوم توسط كربن در دماي بالاتري از نقطة ذوب Al2O3 احيا مي گردد. آلومينيومي كه به اين روش توليد مي شود، حاويمقادیری كربن مي باشد. اين عمليات معمولاً در كوره قوسي صورت مي گيرد. Al2O3 + C = Al2 + CO3
3- روش هال – هرولت : در سال 1886 ميلادي پال هرولت و چارلز هال بطور مستقل فرآيندي را كه طي آن آلومينا در كريوليت مذاب حل و به طور الكترو شيميايي تجزيه شده و در نتيجه آلومينيوم مذاب توليد مي گردد را ارائه کردند. تاكنون هيچ راه مناسب تري نتوانسته جايگزين اين فرآيند گردد و امروزه اين روش تنها روش توليد آلومينيوم مي باشد.
جدا از اين سه روش روش ذكر شده قدم اول در توليد آلومينيوم ، ذوب مجدد است. ابتدا كوره ها را با آلومينيوم مذابي كه مستقيماً از سلول هاي احيا مي آيد و يا با شمشي كه بايد ذوب شود پر مي كنند. عناصر آلياژي اصلي شمش و قراضه آلومینوم افزوده مي شود. فلز مذاب در كوره ذوب مجدد با برداشت سرباره تميز مي شود. همچنين مذاب به منظور حذف هيدروژن گازي حل شده، با گاز كلر گاز زدايي مي شود. پس از گاز زدايي و تميز كردن فلز، با گذاشتن توری سیمی ريخته گري انجام مي شود. انواع شمش ها مثل شمش ورق و شمشال آهنگري معمولاً از طريق ريخته گري مستقيم در قالب فلزي ريخته مي شوند و در اين فرآيند، فلز مذاب را در قالبي كه با آب سرد مي شود مي ريزند. بلافاصله بعد از اينكه انجماد فلز شروع شد انتهاي قالب را پايين مي آورند به طوري كه فلز به صورت مداوم در شمش هايي با حدود 14 فوت طول ريخته شود. محصولات توليد شده در کارخانه های بزرگ آلومينيوم سازی (مثل شرکت آلومینیوم ایران (ایرالکو ) و شرکت آلومینیوم هرمزگان (هرمزال) ) به کمک عمليات شکل دهی نظير: اکستروژن ١، آهنگری ٢ و … به صورت محصولات نيم ساخته به بازار عرضه می شوند.
