فيلترهاي كاركرده روغن نيز مانند روغن كاركرده به عنوان ضايعات محسوب مي شوند و بايد به طور مناسب بازيافت شوند. در مواردی كه عملي است و صرفه اقتصادي وجود دارد فيلترهاي خالي كاركرده روغن براي بازيافت روغن جمع آوری مي شوند. در فيلترهاي كاركرده روغن خرده فلزهايي وجود دارد كه دوباره قابل استفاده هستند و توليدكنندگان فولاد مي توانند به عنوان خوراك اوليه از آنها استفاده كنند. فيلترهای روغنی كاركرده خودرو يكي از محصولاتي هستند كه به شدت آلوده كننده محيط زيست بوده ولي در عين حال قابليت بازيافت مجدد داشته و مي توان تهديد آلودگي و مضر بودن آنها را به فرصت بالابردن ارزش افزوده و استفاده مجدد از آنها و عدم آلودگي محيط زيست و ده ها فرصت مؤثر ديگر تبديل نمود. اين مقاله به بررسي بازيافت فيلتر و ساير مواد ضايعاتي روغن مي پردازد.فيلتر خودرو پس از اتمام دوره عمر و كاركرد مفيد آن طي دو مرحله مورد فرآيند بازيافت قرار مي گيرد. ابتدا مرحله تخليه روغن آن كه اين روغن به عنوان روغن كاركرده يا سوخته تلقي شده و پس از جمع آوري به واحدهاي تصفيه فرستاده شده كه در آنجا ناخالصي هايي از قبيل انواع تركيبات سنگين، آسفالت، واكس و … از آن جدا شده و با افزودن Additive ها آن را به روغن موتور، روغن پايه و ساير روغنهاي مورد نياز تبديل و مورد استفاده مجدد قرار مي دهند. قسمت بدنه فيلتر كه حدود ٨٥ درصد وزني فيلتر را تشكيل مي دهد نيز جهت فرآيند قطعه قطعه شدن، پرس كاري و استفاده مجدد به واحدهاي مربوطه فرستاده مي شود.
محصولات حاصل ضایعات اهن يا به عبارتي آهن قراضه حاصل از خرد كردن، له كردن و پرس كردن استيل بدنه فيلتر و همچنين روغن كاركرده داخل فيلتر مي باشند. از روغن كاركرده مي توان هم به عنوان سوخت استفاده نمود و هم مي توان آن را طي پروسه هاي مختلف تصفيه كرده، قطعات فلزي و ناخالصي هاي آن را جدا نموده و مجددًا مورد استفاده قرار داد. ضايعات آهن نيز كه تحت فرآيند پرس قرار گرفته و با ارسال به كارخانجات و كارگاههاي مربوطه مي توان آنها را به صورت محصولات جديد (تسمه، مفتول و …) مورد استفاده مجدد قرار داد. بنابراين براي اين دو محصول (قراضه بازيافتي و روغن كاركرده) استانداردي وجود نداشته و نمي توان براي آنها استانداردي تعريف نمود. در مورد روغن نيز مسلماً هر چقدر روغن كاركرده داراي ناخالصي هاي كمتري باشد، فرآيند تصفيه آن هزينه كمتري داشته و بهتر مي توان آن را تصفيه نمود.
نه تنها از ديدگاه به هدر رفتن منابع نفتي و فولاد، دور اندازي فيلترهاي روغن مصرف شده كار مناسبي نيست بلكه حتي پس از تخليه روغن فيلتر و دفن آن، روغن و ديگر آلودگي هاي آن، كه همچنان در فيلتر باقي مانده اند، مي توانند از فيلتر تراوش كرده و باعث آسيب رسيدن به طبيعت و آلوده سازي آب و خاك شوند. غلظت های بسيار كم روغن مصرف شده در آب مي تواند باعث تغييراتي در طعم آب شده و حتي غلظت هاي كمي بالاتر مي تواند باعث مشكلات عملياتي در تصفيه (Treatment) فاضلاب شوند. تقريباً تمامي فيلترهاي روغن داراي يك شكل و طراحي چرخشي مانند بوده كه به راحتي قابل دفع (spin-on disposable) می باشند.
